Als ik me in de loop van de winter moe en down begin te voelen, dan weet ik wel hoe laat het is: "kapha, kapha tijd". Het cocoonen dat in de herfst en aan het begin van de winter nog zo fijn was, geeft nu vooral een zwaar, traag en lusteloos gevoel. What is going on?

"Mediteren is echt niets voor mij. Als ik ga zitten voor meditatie, dan wordt mijn hoofd zo druk. Ik kan dat helemaal niet."

Als ik een euro kreeg voor elke keer dat iemand dat tegen me zei... Een druk hoofd is vaak juist part of the game als je mediteert. Maar dat wil nog niet zeggen dat je het niet kunt.

Het is twee uur 's nachts. Je kunt niet slapen. Klaar wakker lig je naar het plafond te staren. Je hebt de uren zien verstrijken of je bent net wakker geworden en weet: die slaap komt niet meer terug.

Het is herfst! Ik zeg: challenge accepted. Want ik vind de overgang naar de herfst namelijk best een uitdaging altijd. Elk jaar heb ik moeite om de switch te maken. Pas sinds ik de herfst in Ayurvedisch perspectief kan plaatsen begrijp ik waarom.

De lente: het seizoen waarin je opeens de onbedwingbare neiging voelt om alle ramen van je huis open te gooien, de hele zolder op te ruimen of een hele middag in de zon te zitten om de winterse kou achter je te laten. Lekker!

Wees eens heel eerlijk: hoe tevreden ben jij? Ben je altijd kalm, ontspannen en content, wat er ook gebeurt? Of leg je de lat hoog en ben je pas echt gelukkig als je straks die andere baan hebt? Of die mooie reis maakt? Of als je eindelijk de handstand kunt?