Om Shanti Shanti Shanti Om

Het is kwart over vijf ’s ochtends en onze yogaleraar loopt zingend over de gang. Tijd om op te staan.

Ik ben op yogaretraite in een prachtig centrum op het uitgestrekte platteland van Groningen waar de dagen om zes uur ’s ochtends beginnen met meditatie en waar het ontbijt wordt geserveerd om 11 uur.

Er is een verhaal dat je vast wel eens gehoord hebt: het verhaal over de schildpad en de haas. Het is één van mijn favoriete verhalen. Heel lang herkende ik me namelijk nogal in de haas.

Voor wie het verhaal niet kent, het gaat ongeveer zo:

Wat een flesje sesamolie, de wind en je maar niet kunnen concentreren met elkaar te maken hebben? Nou, stiekem veel meer dan je denkt.

Het is namelijk herfst: het seizoen waar ik zelf nogal een haat-liefde verhouding mee heb. Of moet ik zeggen had?

Ik weet niet hoe het voor jou is, maar ik voel me in de herfst altijd heel anders dan in de zomer. Veel minder gedreven en gefocussed. En minder snel oververhit en licht ontvlambaar. In plaats daarvan voel ik me onrustigeren een beetje spacey. Ook heb ik het snel koud. Zo koud.

Ken je hem nog? Die video van Queen? Freddie Mercury, gekleed in een kort zwart rokje, een roze naveltruitje en met een stofzuiger in de hand, zingt vol overgave:

I want to break free. I want to break free. God knows, I want to break free!

At the start of every new year I put together a list of aspirations and intentions for the upcoming twelve months. The items on this list vary from easily attainable wishes, like going to a certain concert or enrolling in the next year of my yoga teacher training, to things I hope to be able to do one day but might take me a bit more than twelve months to achieve.