Breng je monkey mind tot rust met deze drie tips

Om Shanti Shanti Shanti Om


Het is kwart over vijf ’s ochtends en onze yogaleraar loopt zingend over de gang. Tijd om op te staan.

Ik ben op yogaretraite in een prachtig centrum op het uitgestrekte platteland van Groningen waar de dagen om zes uur ’s ochtends beginnen met meditatie en waar het ontbijt wordt geserveerd om 11 uur.

Zonder koffie.

Thank God drink ik geen koffie. Na één kopje raas ik al door het leven als de Tasmanian Devil. Koffie drinken is voor mij dus geen wijsheid. Maar van de anderen begrijp ik dat het even wennen is, je dag zo vroeg beginnen zonder koffie.

Het ontbijt maakt gelukkig veel goed. Twee keer per dag krijgen we hier de heerlijkste Ayurvedische maaltijden, met liefde gekookt door een kok die daar ook al om zes uur voor uit de veren is. Dat schept een band. Terwijl zij in de keuken voor dertig mensen de lekkerste gerechten klaar maakt, zijn onze dagen gevuld met lange meditaties, intensieve āsanabeoefening en filosofie. Tot ver in de avond bespreken we de Yoga-Sūtras en de Bhagavad Gita. En om onze yogabeoefening te verdiepen en nog verder naar binnen te kunnen keren zijn we op zaterdag een hele dag stil.

Lange dagen dus. Met intensieve lessen. En veel stil zijn.

Enter: de monkey-mind

De monkey-mind die de oefeningen veel te zwaar vindt. En het opstaan te vroeg. Die de andere deelnemers veel beter vindt. En verder. En sterker. Leniger ook. Die chagrijnig wordt van vijf minuten in de plank staan, om over die stomme buikspieroefeningen nog maar te zwijgen. Die de dagen aftelt tot ‘ie weer naar huis mag.

Díe monkey-mind.

In je denken zwaait de mind als een aap van tak naar tak. Hij is volledig gericht op de buitenwereld, je zintuigen en de korte termijn; hij streeft naar een snelle bevrediging van al je verlangens. De mind is gehecht aan status en comfort, aan gemak en geluk, aan prestatie en plezier. En die van mij ook heel erg aan pizza en chocola. En uitslapen.

De mind voelt zich het lekkerst in vaste, vaak ongezonde, gewoontes en patronen. Hij wordt gevormd door herinneringen, associaties en emoties en zich laat leiden door hebzucht en angst voor verlies. En of je nou op retraite bent of een les volgt, als je met yoga bezig bent laat je mind zich vroeg of laat -meestal vroeg- flink van zich horen. Je bent immers veel te stijf voor yoga. Of veel te oud. Vind je zelf. De anderen zijn veel sterker en flexibeler dan jij. En je kunt je in meditatie nog niet eens een minuut op je mantra concentreren, laat staan een kwartier of een half uur. Bovendien heb je onwijs last van je rug als je lang stil moet zitten. Je zal tóch nooit een Echte Yogi worden. Dus wat doe je hier eigenlijk?

Aldus de monkey-mind.

Het Intellect: je innerlijke wijsheid

Gelukkig zijn er in je denken ook nog twee andere bewegingen gaande: het intellect en het ego. Want diep van binnen weet je precies wat je hier doet en ook waarom je hier bent. Je kunt er misschien geen woorden aangeven, maar je voelt dat dit de plek is waar je nu moet zijn. Daarom heb je je aangemeld voor die retraite. Of kom je elke week weer naar de les. En daarom blijf je zitten in de meditatiehouding, hoe ongemakkelijk het ook voelt. Die drive komt uit je intellect. Noem het je intuïtie, je onderscheidende vermogen, je innerlijke wijsheid: dat Weten in je dat gericht is op de lange termijn en dat streeft naar balans, kennis, inzicht en naar het bereiken van je doelen.

En het ego dan? Hoe zit het daarmee?

Het ego zit precies tussen de mind en het intellect in en neemt beslissingen. En zo laat je je de ene keer leiden door de moneky-mind en een andere keer door je wijsheid. Die strijd tussen de mind en het intellect is een ongoing process; het gaat de hele dag door. Schuif je zonder na te denken een hele reep chocola naar binnen of kies je bewust voor één stukje en leg je daarna de rest weer weg? Blijf je op de bank hangen omdat je geen zin hebt in de les of je practice of stap je toch op je yogamatje omdat je diep van binnen weet dat je daardoor beter voelt? Buffel je op wilskracht door een zwarte yogales heen of kun je je zachtheid behouden en af en toe je rust te pakken in de kindhouding? Kun je met je aandacht in het hier en nu blijven? Weet je wat je werkelijk nodig hebt? En luister je daar ook naar? Waarschijnlijk is je antwoord: soms wel. En soms ook niet. En dat is heel normaal. I feel you. 🙂

Het fijne van yoga is dat je met het doen van de houdingen, de ademhalingsoefeningen, het leren over de filosofie en natuurlijk -en vooral- door te mediteren je intellect voedt en versterkt. Yoga verankert je steeds steviger in jezelf en ín die innerlijke wijsheid. Het helpt je mind en ego als het ware om zich om te draaien naar dat wijze intellect. Het is een proces waarin je, elke keer dat je oefent, een klein stapje verder zet.

Nou denk je misschien: dat is allemaal hartstikke leuk hoor Lotte, maar hoe doe ik dat dan op de yogamat? Wat als die monkey-mind overuren maakt en mijn intellect een vakantie naar de Bahama’s lijkt te hebben geboekt?

Nou, zo…

Op de volgende drie manieren blijf je dichter bij jezelf op de yogamat:

1. Laat het eindplaatje los

Yoga is een bewustwordingsproces. Dus ga terwijl je oefent eens na wat er gebeurt. Wat is je verlangen? Wat vind je dat je moet bereiken? Misschien zit je in de prestatie of ga je de competitie aan, met anderen of met jezelf. Misschien vind je het essentieel dat je de oefeningen zo perfect mogelijk uitvoert. Misschien heb je de handdoek al in de ring gegooid nog voor dat je het geprobeerd hebt, omdat je ervan overtuigd bent dat het toch niet lukt. Welke overtuiging je ook hebt, let that shit go! Keer je aandacht naar binnen, ín dat lichaam van je. Voel dat lijf. Welke lichaamsdelen raken de grond? Waar voel je je ademhaling? Waar kun je je ontspannen? Wat mag je loslaten? En ook: wat lukt er wél? Blijf in het hier en nu. Dit doe je bijvoorbeeld door je aandacht te richten op een deel van het lichaam dat wél ontspannen aanvoelt. Of door je aandacht te focussen op je ademhaling. En vertel jezelf daarbij ook eens het volgende: “het is goed zoals het is. Ik bent precies waar ik moet zijn”.

Yoga is een proces. Trust the process.

2. So what als het niet lukt?

Zie de oefeningen -en je hele beoefening- als een spelletje. Neem jezelf niet te serieus. Blijf mild voor jezelf en probeer jezelf niet te veroordelen. Yoga ís een proces en dat proces gaat met vallen en opstaan. Soms lukt een houding niet. Soms sla je je practice over. En soms oordeel je wel. Nou en? Don’t sweat it. Probeer het gewoon opnieuw. Het gaat écht om het spel en niet om de knikkers.

3. You do you! Focus op jezelf

Jezelf vergelijken met anderen heeft zo ontzettend geen zin. Het is zonde van je energie. Iedereen heeft namelijk een eigen, unieke weg te gaan. Zie het leven als een 3D-schaakbord met donkere en lichte vlakken. Iedereen volgt zijn of haar eigen pad over dat bord. De één zit op dit moment in een donkere periode, een ander loopt in een licht vlak. Sommigen mensen kruisen je pad, eventjes of voor een langere periode. Anderen kom je nooit tegen, want jouw weg loopt kronkelend linksom en bovenlangs, terwijl zij zich rechtsonder bevinden. Helemaal aan de andere kant dus. Waarom zou je dan jouw pad vergelijken met dat van hen?

Ga je eigen weg

Of je nou op retraite bent of een yogales volgt. Of je nou de handstand oefent of een uur in meditatie zit. Of je nou als doel hebt één keer per week of elke dag te oefenen. Die monkey-mind laat geheid van zich horen. Trust me. I know. De mind is gehaaid en supersnel. Hij verleidt je om op de bank te blijven zitten, terwijl je eigenlijk naar de les wilt. Om op te geven nog voor je het geprobeerd hebt. Maar ook om je ergens in vast te bijten, gewoon zodat je verder komt of beter bent dan je buurvrouw. Hij trekt je focus weg van je mantra in meditatie, en verleidt je tot wiebelen, verschuiven, verzitten. En… dat is wat het is. De oefening zit ‘m in het observeren. Kijk naar wat er gebeurt en zie de dynamiek tussen je mind en je intellect als een spel: sometimes you win and sometimes you loose. Blijf dat intellect voeden en versterken met yoga. Doe de houdingen, de ademhalingstechnieken en mediteer. Sta weer op als je gevallen bent. En vertrouw op het proces.

Soms lukt dat. En soms ook niet. En dat is oké. Fleetwood Mac zong het al: “You can go your own way”. Doen hoor!

Liselotte


Op dit blog deel ik mijn liefde voor yoga, meditatie en Ayurveda met je. Op de hoogte blijven? Meld je * HIER * aan voor de nieuwsbrief en krijg elke maand mijn laatste artikel direct in je inbox. Easy peasy lemon squeezy. :)