[Column] Rustig doorademen in Noorwegen (3)
Het is onze trouwdag vandaag. Een teleurstellende dag, althans voor mij. Al hebben beide feiten bar weinig met elkaar te maken.
We zijn in de Jotunheimen en hebben onze tent neergezet op de camping van een berghut aan de voet van de Galdhøppigen, de hoogste berg van Noorwegen. Elke keer als ik om me heen kijk en de besneeuwde toppen zie, maakt mijn hart een sprongetje. Op mijn negentiende deed ik in dit berggebied een drieweekse trekking met Nivon. Sindsdien draag ik een blije innerlijke berggeit in me met een intense liefde en een diep respect voor de Noorse wildernis. Ik houd van de eindeloze, ongetemde natuur, van de wandelingen die je hier kunt maken, en van het geniale fenomeen tørkerom: een superwarme ruimte, meestal ergens achterin de kelder van een berghut, waar je je natte outdoor spullen op kunt hangen om te drogen. Dat Nederlandse natuurcampings niet standaard zo’n droogkamer hebben, is mij een raadsel.
Nadat ik zojuist een deel van onze natgeregende kleren naast het ronkende aggregaat in de droogkamer heb gehangen, meld ik me bij de gids van de hike waarvoor ik me heb opgegeven. Vertwijfeld vraag ik hem of hij zeker weet dat de wandeling over de Styggebreen naar de top van Galdhøppigen te doen is voor mensen met hoogtevrees. Dat is me bij de inschrijving namelijk wel beloofd. Hij kijkt bedenkelijk, pakt de kaart erbij, zegt iets over de gletsjer en een steile bergkam aan het eind en ik weet: nope, dit wordt ‘m niet.
Mijn lief staat ondertussen op een afstandje de rest van de wandelgroep te checken. Die bestaat uit vier fitte Noren van 50-plus die elkaar duidelijk kennen. En alhoewel we allebei best weten dat ‘vreemden vrienden zijn die je nog niet ontmoet hebt’ zijn er ook grenzen. Dus als ik naar haar kijk, schudt ze meteen, haast onzichtbaar, haar hoofd: “nee, met deze mensen wil je echt niet mee”.
De Karen van het stel heeft zichtbaar een Type A personality of, zoals de Ayurveda het omschrijft, een behoorlijke pitta disbalans. Gisterenavond zagen we haar bij het inchecken uit ontevredenheid of ongeduld achter de rug van de receptioniste om uitgebreid met haar ogen rollen. We vonden Karen dus direct al niet zo sympathiek. En omdat ze zelf niet meegaat en ze als geen ander weet dat ik, zonder een kalme, goed geaarde en liefst bekende persoon bij me voor de broodnodige geruststelling, vanuit hoogtevrees binnen 0.3 seconden in een paniekaanval kan belanden, vindt ook mijn lief het dus een harde nee dat ik met deze vrouw en haar vrienden mee ga op een hike.
Teleurgesteld meld ik me af bij de gids, wat de totale uitslag van onze reis brengt Gletsjers 3 – Lotte 0.
En zo is onze trouwdag opeens een teleurstellende dag voor me geworden. Mijn lief geeft zich zoals gepland volledig over aan de zachte bank in de lounge van de berghut met een boek, een Noorse wafel met jam en zure room en een oneindige sloot thee. Zij is in haar happy place. Ik wil liever naar buiten. Maar als je het oriëntatievermogen hebt van een struisvogel, en de paniekreactie van een hert on speed, dan blijft wandelen in de Jotunheimen toch beperkt tot het checken van alle uitzichtpunten rondom de camping. Paadje in, berg op en bij de eerste de beste desoriënterende angstaanval even rustig doorademen, een klein stukje verder lopen en dan terug.
Op die manier kun je prima zes kilometer afleggen, zo blijkt. Maar ik had een hike van zes uur naar de top van de Galdhøppigen, die zich trouwens verder de hele dag niet heeft laten zien en in wolken gehuld is gebleven, toch leuker gevonden. Alleen dan wel samen met de kalme, goed geaarde boekenwurm tegen wie ik precies negen jaar geleden volmondig ja heb gezegd.
PS: Met veel liefde, maar zonder ook maar enige regelmaat, stuur ik af en toe een nieuwsbrief waarin ik mijn aanbod, kennis en ervaring op het gebied van yoga, meditatie, Ayurveda en mentale gezondheid met je deel. Lijkt het je leuk om sporadisch verrast te worden met zo’n mailtje van mij in je inbox? Meld je hier aan voor mijn mailinglist. Dat vind ik dan weer leuk. 🙂
P.P.S: Ben je benieuwd naar al mijn columns over Noorwegen? Volg me op Polarsteps.