Het is twee uur 's nachts. Je kunt niet slapen. Klaar wakker lig je naar het plafond te staren. Je hebt de uren zien verstrijken of je bent net wakker geworden en weet: die slaap komt niet meer terug.

I don’t remember much about my first ever yoga class. It was in an old room of a community centre. There were lots of middle-aged women present. I zoned out to the chant of Buddhist monks in what I now know to be savasana.

Ik neem regelmatig teveel hooi op mijn vork. Dan ben ik enthousiast over Alle Dingen en gooi ik mijn dagen vol met afspraken, klussen en deadlines. Waarna mijn enthousiasme omslaat in het gevoel van vooral heel veel moeten. Mijn plannen zijn veranderd in een megalange to-do lijst en mijn week, en hoofd, zit vol met geiten.

Het is herfst! Ik zeg: challenge accepted. Want ik vind de overgang naar de herfst namelijk best een uitdaging altijd. Elk jaar heb ik moeite om de switch te maken. Pas sinds ik de herfst in Ayurvedisch perspectief kan plaatsen begrijp ik waarom.

Lotte, hoe kijk jij als yogadocent aan tegen het gebruik van medicatie? Ik heb last van angsten en depressieve klachten en wil graag weer in balans komen. Wat vind jij?

Wat een goede vraag! Dank je wel. _/\_

Als er íets een fijne combinatie is, dan is het wel yoga en hardlopen. Oké. Als yogadocent en vrijheid blijheid vegan runner ben ik natuurlijk wel een beetje bevooroordeeld. Maar veel mensen zijn het met me eens.